کد مطلب:277055 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
آرزوی شهادت دارند
از ویژگیهای این شیفتگان حق و عدالت، و عاشقان آزادی و عزت نفس كه زیر بار ذلت نمی روند و با مقاومتی افتخارآفرین در خون خود می غلطند و سرانجام در راه
[ صفحه 544]
هدف مقدس خویش به پیروزی می رسند این است كه: آنان ادعای شهادت دارند و آرزو می كنند كه در راه رضای خدا كشته شده و به فیض بزرگ شهادت نائل شوند. و اینك اوصاف دقیق این مردم خداجوی با ایمان را كه جزء یاوران صدیق امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشند، (و پیش از ظهور مبارك حضرتش بپا می خیزند، و برای برپائی حكومت جهانی آن حضرت زمینه سازی می كنند، و در برابر دشمنان سرسختانه به نبرد سرنوشت ساز خود ادامه می دهند، و شبانه روز در جبهه های جنگ در انتظار رسیدن به هدف بسوی مقصد حركت می كنند و به تعبیر امام صادق علیه السلام (پارسایان شب و شیران روزند) از بیان درربار امام صادق علیه السلام بشنوی د.
فضیل بن یسار می گوید: امام جعفرصادق علیه السلام فرمود:
برای او یعنی برای امام زمان علیه السلام گنجی در طالقان [1] هست كه از طلا و نقره نیست، و پرچمی است كه از روزی كه آن را پیچیده اند برافراشته نشده است [2] در آنجا مردانی هستند كه دلهای آنان مانند پاره های آهن است. شكی در ایمان به خدا در آن دلها راه نیافته و در طریق ایمان به خدا از سنگ سخت محكم تر است اگر آنها را وادارند كه كوهها را از جای بركنند آنها كوهها را از جای بركنده و از میان برمی دارند.
لشكر آنها قصد هیچ شهری نمی كنند جز اینكه آن را خراب می نمایند (دقت كنید) و تو گوئی بر مركبهای جنگی خود همچون بازهای شكاری هستند. و خود را برای تبرك به زین مركب امام می سایند. آنها در جنگ امام را پروانه وار در میان گرفته و با جان خود از وی دفاع می كنند و هر كاری كه داشته باشد برایش انجام می دهند. آنها راد مردانی هستند كه شبها نمی خوابند، زمزمه ی آنها در حال عبادت همچون زمزمه ی زنبوران عسل است، شبها بعبادت مشغولند، و بر مركبهای جنگی خود شب را به صبح می آورند.
رهبان باللیل، و لیوث بالنهار، هم أطوع له من الأمة لسیدها كالمصابیح،
[ صفحه 545]
كأن قلوبهم القنادیل، و هم من خشیة الله مشفقون، یدعون بالشهادة، و یتمنون أن یقتلوا فی سبیل الله، شعارهم یا لثارات الحسین اذا ساروا یسیر الرعب أمامهم مسیرة شهر یمشون الی المولی ارسالا، بهم ینصرالله الحق.
(آنان پارسایان شب، و شیران روزند، و در اطاعت و فرمانبرداری امام خویش، بیش از كنیزی كه نسبت به آقای خود فرمانبردار است پافشاری دارند. آنها مانند چراغهای درخشنده اند، دلهای آنان همچون قندیلها روشن و تابنده است از خوف و خشیت خداوند واهمه دارند دعا می كنند كه خداوند شهادت را نصیبشان گرداند. و آرزو می كنند كه در راه خدا كشته شوند. شعارشان (یا لثارات الحسین) ای خونخواهان حسین است. همینكه به حركت درآمدند رعب و وحشت آنها پیشاپیش به اندازه ی مسیر یكماه در دلهای دشمنانشان جای می گیرد. بدین گونه بسوی كعبه مقصود به پیش می روند. و خداوند هم بوسیله ی آنها (این پیشگامان بسوی حق و حقیقت) امام به حق را پیروز می گرداند). [3] .
[ صفحه 544]
هدف مقدس خویش به پیروزی می رسند این است كه: آنان ادعای شهادت دارند و آرزو می كنند كه در راه رضای خدا كشته شده و به فیض بزرگ شهادت نائل شوند. و اینك اوصاف دقیق این مردم خداجوی با ایمان را كه جزء یاوران صدیق امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشند، (و پیش از ظهور مبارك حضرتش بپا می خیزند، و برای برپائی حكومت جهانی آن حضرت زمینه سازی می كنند، و در برابر دشمنان سرسختانه به نبرد سرنوشت ساز خود ادامه می دهند، و شبانه روز در جبهه های جنگ در انتظار رسیدن به هدف بسوی مقصد حركت می كنند و به تعبیر امام صادق علیه السلام (پارسایان شب و شیران روزند) از بیان درربار امام صادق علیه السلام بشنوی د.
فضیل بن یسار می گوید: امام جعفرصادق علیه السلام فرمود:
برای او یعنی برای امام زمان علیه السلام گنجی در طالقان [1] هست كه از طلا و نقره نیست، و پرچمی است كه از روزی كه آن را پیچیده اند برافراشته نشده است [2] در آنجا مردانی هستند كه دلهای آنان مانند پاره های آهن است. شكی در ایمان به خدا در آن دلها راه نیافته و در طریق ایمان به خدا از سنگ سخت محكم تر است اگر آنها را وادارند كه كوهها را از جای بركنند آنها كوهها را از جای بركنده و از میان برمی دارند.
لشكر آنها قصد هیچ شهری نمی كنند جز اینكه آن را خراب می نمایند (دقت كنید) و تو گوئی بر مركبهای جنگی خود همچون بازهای شكاری هستند. و خود را برای تبرك به زین مركب امام می سایند. آنها در جنگ امام را پروانه وار در میان گرفته و با جان خود از وی دفاع می كنند و هر كاری كه داشته باشد برایش انجام می دهند. آنها راد مردانی هستند كه شبها نمی خوابند، زمزمه ی آنها در حال عبادت همچون زمزمه ی زنبوران عسل است، شبها بعبادت مشغولند، و بر مركبهای جنگی خود شب را به صبح می آورند.
رهبان باللیل، و لیوث بالنهار، هم أطوع له من الأمة لسیدها كالمصابیح،
[ صفحه 545]
كأن قلوبهم القنادیل، و هم من خشیة الله مشفقون، یدعون بالشهادة، و یتمنون أن یقتلوا فی سبیل الله، شعارهم یا لثارات الحسین اذا ساروا یسیر الرعب أمامهم مسیرة شهر یمشون الی المولی ارسالا، بهم ینصرالله الحق.
(آنان پارسایان شب، و شیران روزند، و در اطاعت و فرمانبرداری امام خویش، بیش از كنیزی كه نسبت به آقای خود فرمانبردار است پافشاری دارند. آنها مانند چراغهای درخشنده اند، دلهای آنان همچون قندیلها روشن و تابنده است از خوف و خشیت خداوند واهمه دارند دعا می كنند كه خداوند شهادت را نصیبشان گرداند. و آرزو می كنند كه در راه خدا كشته شوند. شعارشان (یا لثارات الحسین) ای خونخواهان حسین است. همینكه به حركت درآمدند رعب و وحشت آنها پیشاپیش به اندازه ی مسیر یكماه در دلهای دشمنانشان جای می گیرد. بدین گونه بسوی كعبه مقصود به پیش می روند. و خداوند هم بوسیله ی آنها (این پیشگامان بسوی حق و حقیقت) امام به حق را پیروز می گرداند). [3] .
[1] ناگفته نماند كه اين گنج، همان گنجي است كه امام صادق عليه السلام درباره ي خروج سيدحسني به (مفضل بن عمر) فرمود: چون سيدحسني قيام كرد، گنجينه هاي طالقان دعوتش را اجابت مي كنند.
[2] مقصود از اين پرچم، همان پرچم شيعيان است كه پس از خلافت اميرالمؤمنين عليه السلام و چند صباحي هم در دوران امام حسن مجتبي عليه السلام ديگر برافراشته نشده است و اين فرمايش امام عليه السلام اشاره به حركت انقلابي تشيع قبل از ظهور و بالا رفتن پرچم شيعيان در ايران و جهانگير شدن آوازه و شهرت مذهب شيعه مي باشد.
[3] بحارالانوار، ج 52 ص 308، 307.